Profesjonalny biznesowy slajd raczej nie korzysta ze schematów dostępnych jako Układy slajdów w Power Poincie. Każda organizacja, wykorzystująca prezentacje do wewnętrznej czy zewnętrznej komunikacji, powinna opracować swoje standardy wyglądu slajdów. Istnieje co najmniej sześć przyczyn ustalania standardów graficznych slajdów:
Jeśli ktoś odgórnie nie narzucił Tobie określonych rozwiązań, to warto mieć swoje własne standardy. Tak by każdy, jak zobaczy ponownie twoje slajdy, wiedział, że pochodzą od Ciebie.
By podpowiedzieć, jak slajd może wyglądać, przedstawiam niżej przykład układu slajdu.
A zatem standard powinien wskazać, czy na slajdzie ma być jakiś stały element – korporacje najczęściej używają logotypu, kresek i belek. Są one niezmienne na każdym slajdzie (ewentualnie za wyjątkiem strony tytułowej). W moim wzorze są nimi belka u góry z lewej, logotyp u góry z prawej oraz belka na dole z lewej (na której jest numer strony).
Każdy slajd ma nagłówek, podsumowujące główne przesłanie slajdu (czyli to co było efektem naszej pracy nad fabułą) i znajdujący się u góry. Najlepiej nie stosować więcej niż dwóch linijek tekstu. Lokalizacja tego pola tekstowego także jest stała na każdym slajdzie. Następnie widzimy pole podtytułu oraz główne pole na dane. Pole na dane zawierać powinno wykres, grafikę lub pola tekstowe – czyli to, co całościowo jest ilustracją przesłania.
Stała lokalizacja pól oznacza, że stosujemy stałe marginesy – na przykładzie zaznaczone przerywaną linią. Odstęp od pola do krawędzi strony ma być taki sam. Przeciętnie z każdej strony mamy co najmniej 1 cm odstępu od krawędzi – wynika to także z możliwości drukarek. Nasza prezentacja ma być drukowalna – a zatem uwzględnijmy przeciętne parametry techniczne drukarek.
Do podstawowych standardów powinny należeć ponadto krój czcionki oraz kolorystyka. Wybierz jedną czcionkę, którą będziesz stosować. Możliwe jest stosowanie różnej wielkości(ale najlepiej nie więcej niż cztery różne wielkości na jednym slajdzie) ora z pogrubienia. Natomiast nie stosuj więcej niż jednego kroju oraz raczej niestosuj kursywy. Takie założenia sprzyjają budowie profesjonalnego wizerunku autora, a o to nam przecież chodzi.
Jeśli zaś chodzi o kolorystykę, to najlepiej ograniczyć się do maksymalnie czterech kolorów. Można stosować różne stopnie przeźroczystości koloru, ale nie odcienie. Zakres kolorów powinien być powiązany z kolorem logotypu, jeśli taki jest stosowany.